http://www.ellinofreneia.net
Η πρώτη δυναμική αντίδραση φάνηκε από το αεροδρόμιο. Εργάτες της γύρω περιοχής είχαν καλύψει τις προσόψεις του κτηρίου, προς την πλευρά του διαδρόμου προσγείωσης με τεράστια πανό που έγραφαν συνθήματα στα γερμανικά. Άλλες ομάδες εργαζομένων είχαν μαζευτεί στην έξοδο VIP, από όπου θα έβγαινε το αυτοκίνητο της καγκελαρίου. Φώναζαν συνθήματα που ακούγονταν παντού γιατί τα συνόδευαν και με τις γνωστές ροκάνες. Ήταν η πρώτη φορά που ένα αεροδρόμιο είχε τέτοια ένταση και τέτοιο πλήθος. Ακόμη και στους ηλεκτρονικούς πίνακες ανάμεσα στις προγραμματισμένες πτήσεις, αναγράφονταν συνθήματα.
Χίλια μέτρα από το αεροδρόμιο, οι εναέριοι ηλεκτρονικοί πίνακες , έγραφαν στα γερμανικά, «Οι μελλοθάνατοι έλληνες καλωσορίζουν την καγκελάριό τους», μια παρέμβαση των εργαζομένων της Αττικής Οδού. Σε όλο το μήκος του δρόμου κάτοικοι των Μεσογείων, μαθητές από σχολεία, εργαζόμενοι με τις φόρμες της δουλειάς, ήταν παραταγμένοι με μαύρες σημαίες. Βουβοί και σιωπηλοί, δημιουργούσαν μια επιβλητική εικόνα, που η καγκελάριος την έβλεπε για αρκετή ώρα. Σε όλα τα διόδια υπήρχαν συνθήματα με πανό και στις μπάρες ανέμιζαν μαύρες σημαίες. Το ίδιο και στις μετώπες των τούνελ. Σύμφωνα με το σχέδιο οι εργαζόμενοι κατέβασαν και τους διακόπτες έτσι ώστε όταν το αυτοκίνητο ήταν στα τούνελ να υπάρχει σκοτάδι.
Την Τρίτη 9 Οκτωβρίου, είχε κηρυχτεί γενική απεργία, με την συμμετοχή των πάντων. Είχε αποφασιστεί να είναι κλειστά όλα τα σχολεία, γραφεία, οργανισμοί, επιχειρήσεις. Οι επαγγελματοβιοτέχνες αποφάσισαν να κλείσουν ΟΛΟΙ τα μαγαζιά τους και να καλύψουν τις βιτρίνες τους με μαύρα υφάσματα. Ήταν η μέρα που δεν άνοιξε κανένα μαγαζί. Μόνο τα περίπτερα ήταν ανοιχτά και αυτά «ντυμένα» στα μαύρα.
Σε όλους τους δρόμους από όπου πέρναγε η αυτοκινητοπομπή της καγκελαρίου, τα παράθυρα και οι πόρτες των πολυκατοικιών, ήταν κατάκλειστα. Στα μπαλκόνια κυμάτιζαν ελληνικές και μαύρες σημαίες. Το θέαμα ήταν εντυπωσιακό. Εκατοντάδες νεκρές πολυκατοικίες, με γαλανόλευκες και μαύρες σημαίες.
Στις κολόνες της ΔΕΗ, ήταν «καρφιτσωμένες», μεγάλες ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τον Β Παγκόσμιο πόλεμο, που έδειχναν τις θηριωδίες των ΝΑΖΙ, στην Ελλάδα.
Τα διεθνή δίκτυα έπαιρναν συνεχώς πλάνα από την πάνδημη διαμαρτυρία. Κάποια στιγμή το αυτοκίνητο φτάνει στο Μέγαρο Μαξίμου, σε ασφαλή και προστατευμένη περιοχή. Εκεί την υποδέχεται αμήχανος ο Αντώνης Σαμαράς, κάτω από ένα κύμα ήχων που φτάνουν από την πλατεία Συντάγματος, από το Παναθηναϊκό στάδιο και τους γύρω δρόμους του Κολωνακίου. Χιλιάδες κόσμου είχαν «περικυκλώσει», το Μαξίμου, -όπου η Αστυνομία επέτρεπε- και με σφυρίχτρες που είχαν προμηθευτεί σφύριζαν αδιάκοπα, δημιουργώντας ένα διαπεραστικό κύμα. Μέσα στον εθνικό κήπο, είχαν εγκατασταθεί καμιά 15αριά μπάντες από μουσικά σχολεία και ωδεία, που έπαιζαν πένθιμη μουσική, η οποία με μικροφωνική εγκατάσταση έφτανε μέσα από τα δέντρα στο Μαξίμου, ακόμη και στο εσωτερικό. Ακούγεται μάλιστα και στα σχετικά πλάνα της ΕΡΤ.
Το συλλαλητήριο ήταν από τα μεγαλύτερα που έχουν γίνει ποτέ. Τεράστιο πλήθος, φορώντας μαύρα, διαδήλωνε την αντίθεσή του, όχι στο πρόσωπο, αλλά σε ότι αυτό εκπροσωπεί. Την παγκόσμια νέα τάξη του καπιταλισμού, που με νεοφιλελεύθερες οδηγίες, εξαθλιώνει λαούς για να αυξηθούν ακόμη περισσότερο τα κέρδη. Τις αδιέξοδες περιοριστικές πολιτικές που εξοντώνουν τον ελληνικό λαό, κάνοντας τις τράπεζες και μια χούφτα συμφέροντα ακόμη πιο πλούσια.
Αυτά κυριαρχούσαν κα στα συνθήματα του κόσμου, κάτι που το πρόσεξαν ιδιαιτέρως τα ξένα ΜΜΕ. Άλλωστε έλειπαν και φωτογραφίες της Α.Μέρκελ, προσβλητικές ή με αισχρά υπονοούμενα. (μια απόπειρα ακροδεξιών να αναρτήσουν πανό με σεξιστικά σχόλια, αποκρούστηκε αμέσως από εθελοντές της περιφρούρησης).
Οι ξένοι δημοσιογράφοι που καλύπτουν τα γεγονότα στην Αθήνα, μίλησαν για μια πρωτοφανή αντίδραση. Οι εικόνες κάνουν τον γύρω του κόσμου, με κορυφαία εκείνη της Ακρόπολης με μεσίστια την Ελληνική σημαία και γύρω της επιζώντες αντάρτες από τα χρόνια της Κατοχής.
Ήταν μια πρωτότυπη, τεράστια σε πλήθος, ειρηνική διαμαρτυρία. Ένα ακόμη βήμα εκδήλωσης διαμαρτυρίας, αλλά ένα πρώτο βήμα, για μια μαζική οργανωμένη αντίσταση. Ήταν μια τόνωση ηθικού και αισιοδοξίας των Ελλήνων, που σίγουρα θα έχει ανάλογη συνέχεια. Με αιτήματα ουσίας, συμμετοχή ουσίας και επιτέλους αποτελέσματα…
…
Κάπου εκεί το ξυπνητήρι ,που είναι γερμανικής κατασκευής χτύπησε…
Θύμιος Κ.
Η πρώτη δυναμική αντίδραση φάνηκε από το αεροδρόμιο. Εργάτες της γύρω περιοχής είχαν καλύψει τις προσόψεις του κτηρίου, προς την πλευρά του διαδρόμου προσγείωσης με τεράστια πανό που έγραφαν συνθήματα στα γερμανικά. Άλλες ομάδες εργαζομένων είχαν μαζευτεί στην έξοδο VIP, από όπου θα έβγαινε το αυτοκίνητο της καγκελαρίου. Φώναζαν συνθήματα που ακούγονταν παντού γιατί τα συνόδευαν και με τις γνωστές ροκάνες. Ήταν η πρώτη φορά που ένα αεροδρόμιο είχε τέτοια ένταση και τέτοιο πλήθος. Ακόμη και στους ηλεκτρονικούς πίνακες ανάμεσα στις προγραμματισμένες πτήσεις, αναγράφονταν συνθήματα.
Χίλια μέτρα από το αεροδρόμιο, οι εναέριοι ηλεκτρονικοί πίνακες , έγραφαν στα γερμανικά, «Οι μελλοθάνατοι έλληνες καλωσορίζουν την καγκελάριό τους», μια παρέμβαση των εργαζομένων της Αττικής Οδού. Σε όλο το μήκος του δρόμου κάτοικοι των Μεσογείων, μαθητές από σχολεία, εργαζόμενοι με τις φόρμες της δουλειάς, ήταν παραταγμένοι με μαύρες σημαίες. Βουβοί και σιωπηλοί, δημιουργούσαν μια επιβλητική εικόνα, που η καγκελάριος την έβλεπε για αρκετή ώρα. Σε όλα τα διόδια υπήρχαν συνθήματα με πανό και στις μπάρες ανέμιζαν μαύρες σημαίες. Το ίδιο και στις μετώπες των τούνελ. Σύμφωνα με το σχέδιο οι εργαζόμενοι κατέβασαν και τους διακόπτες έτσι ώστε όταν το αυτοκίνητο ήταν στα τούνελ να υπάρχει σκοτάδι.
Την Τρίτη 9 Οκτωβρίου, είχε κηρυχτεί γενική απεργία, με την συμμετοχή των πάντων. Είχε αποφασιστεί να είναι κλειστά όλα τα σχολεία, γραφεία, οργανισμοί, επιχειρήσεις. Οι επαγγελματοβιοτέχνες αποφάσισαν να κλείσουν ΟΛΟΙ τα μαγαζιά τους και να καλύψουν τις βιτρίνες τους με μαύρα υφάσματα. Ήταν η μέρα που δεν άνοιξε κανένα μαγαζί. Μόνο τα περίπτερα ήταν ανοιχτά και αυτά «ντυμένα» στα μαύρα.
Σε όλους τους δρόμους από όπου πέρναγε η αυτοκινητοπομπή της καγκελαρίου, τα παράθυρα και οι πόρτες των πολυκατοικιών, ήταν κατάκλειστα. Στα μπαλκόνια κυμάτιζαν ελληνικές και μαύρες σημαίες. Το θέαμα ήταν εντυπωσιακό. Εκατοντάδες νεκρές πολυκατοικίες, με γαλανόλευκες και μαύρες σημαίες.
Στις κολόνες της ΔΕΗ, ήταν «καρφιτσωμένες», μεγάλες ασπρόμαυρες φωτογραφίες από τον Β Παγκόσμιο πόλεμο, που έδειχναν τις θηριωδίες των ΝΑΖΙ, στην Ελλάδα.
Τα διεθνή δίκτυα έπαιρναν συνεχώς πλάνα από την πάνδημη διαμαρτυρία. Κάποια στιγμή το αυτοκίνητο φτάνει στο Μέγαρο Μαξίμου, σε ασφαλή και προστατευμένη περιοχή. Εκεί την υποδέχεται αμήχανος ο Αντώνης Σαμαράς, κάτω από ένα κύμα ήχων που φτάνουν από την πλατεία Συντάγματος, από το Παναθηναϊκό στάδιο και τους γύρω δρόμους του Κολωνακίου. Χιλιάδες κόσμου είχαν «περικυκλώσει», το Μαξίμου, -όπου η Αστυνομία επέτρεπε- και με σφυρίχτρες που είχαν προμηθευτεί σφύριζαν αδιάκοπα, δημιουργώντας ένα διαπεραστικό κύμα. Μέσα στον εθνικό κήπο, είχαν εγκατασταθεί καμιά 15αριά μπάντες από μουσικά σχολεία και ωδεία, που έπαιζαν πένθιμη μουσική, η οποία με μικροφωνική εγκατάσταση έφτανε μέσα από τα δέντρα στο Μαξίμου, ακόμη και στο εσωτερικό. Ακούγεται μάλιστα και στα σχετικά πλάνα της ΕΡΤ.
Το συλλαλητήριο ήταν από τα μεγαλύτερα που έχουν γίνει ποτέ. Τεράστιο πλήθος, φορώντας μαύρα, διαδήλωνε την αντίθεσή του, όχι στο πρόσωπο, αλλά σε ότι αυτό εκπροσωπεί. Την παγκόσμια νέα τάξη του καπιταλισμού, που με νεοφιλελεύθερες οδηγίες, εξαθλιώνει λαούς για να αυξηθούν ακόμη περισσότερο τα κέρδη. Τις αδιέξοδες περιοριστικές πολιτικές που εξοντώνουν τον ελληνικό λαό, κάνοντας τις τράπεζες και μια χούφτα συμφέροντα ακόμη πιο πλούσια.
Αυτά κυριαρχούσαν κα στα συνθήματα του κόσμου, κάτι που το πρόσεξαν ιδιαιτέρως τα ξένα ΜΜΕ. Άλλωστε έλειπαν και φωτογραφίες της Α.Μέρκελ, προσβλητικές ή με αισχρά υπονοούμενα. (μια απόπειρα ακροδεξιών να αναρτήσουν πανό με σεξιστικά σχόλια, αποκρούστηκε αμέσως από εθελοντές της περιφρούρησης).
Οι ξένοι δημοσιογράφοι που καλύπτουν τα γεγονότα στην Αθήνα, μίλησαν για μια πρωτοφανή αντίδραση. Οι εικόνες κάνουν τον γύρω του κόσμου, με κορυφαία εκείνη της Ακρόπολης με μεσίστια την Ελληνική σημαία και γύρω της επιζώντες αντάρτες από τα χρόνια της Κατοχής.
Ήταν μια πρωτότυπη, τεράστια σε πλήθος, ειρηνική διαμαρτυρία. Ένα ακόμη βήμα εκδήλωσης διαμαρτυρίας, αλλά ένα πρώτο βήμα, για μια μαζική οργανωμένη αντίσταση. Ήταν μια τόνωση ηθικού και αισιοδοξίας των Ελλήνων, που σίγουρα θα έχει ανάλογη συνέχεια. Με αιτήματα ουσίας, συμμετοχή ουσίας και επιτέλους αποτελέσματα…
…
Κάπου εκεί το ξυπνητήρι ,που είναι γερμανικής κατασκευής χτύπησε…
Θύμιος Κ.
