http://www.defencenet.gr
Την πεποίθηση του ότι η Τουρκία μπορεί να επιβάλει με δικά της μέσα μία ζώνη απαγόρευσης πτήσεων σε βάθος αρκετών δεκάδων χιλιομέτρων μέσα στα εδάφη της Συρίας εκφράζουν πια ανοικτά απόστρατοι Τούρκοι στρατιωτικοί και ειδικοί αναλυτές επί στρατιωτικών θεμάτων στην γειτονική χώρα.
Με συνεχή δημοσιεύματα και δηλώσεις οι οποίες ουσιαστικά προετοιμάζουν το έδαφος της εφαρμογής μίας
no-fly-zone (με ποία νομιμοποίηση άραγε) πάνω από την νεκρή ζώνη που οι Τούρκοι επιδιώκουν να δημιουργήσουν σε μία ζώνη βάθους αρκετών δεκάδων χιλιομέτρων μέσα στα εδάφη της Συρίας, η Τουρκία προχωρά μεθοδικά και προσεκτικά στην ανάληψη αυτής της πρωτοβουλίας.
Για την υλοποίηση αυτή της no-fly-zone η τουρκική Αεροπορία θα χρειαστεί περίπου 50-60 μαχητικά ενώ παρά τις διαφωνίες αρκετών σχολιαστών στα τουρκικά ΜΜΕ και στρατιωτικών ερευνητών στο εξωτερικό, οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι απέκτησαν σημαντική εμπειρία από την συμμετοχή τους στις αντίστοιχες επιχειρήσεις όπως στην Γιουγκοσλαβία το Ιράκ και την Λιβύη όπου είχαν πραγματοποιήσει μία μακράς διάρκειας αποστολή από την Τουρκία στην Λιβύη όπου τουρκικά μαχητικά F-16 συνοδευόμενα από KC-135R εκτέλεσαν αποστολή CAP προστατεύοντας τουρκικά μεταγωγικά πλοία.
Σύμφωνα με τον πτέραρχο (ε.α) Erdoğan Karakuş η τουρκική Αεροπορία μπορεί να φέρει σε πέρας την συγκεκριμένη αποστολή αν και το οικονομικό κόστος θα είναι μεγάλο και πάντα υπάρχουν οι πιθανότητες
κατάρριψης των τουρκικών μαχητικών από μία αεράμυνα η οποία σχεδιάστηκε για να αντιμετωπίσει την Αεροπορία του Ισραήλ και η οποία θεωρείται από τις πιο σύγχρονες στην Μέση Ανατολή.
Όπως συμφωνούν όλοι ακόμα και η Αεροπορία των ΗΠΑ θα χρειαζόταν σημαντικό αριθμό μαχητικών και αμέτρητες εξόδους για την καταστολή της συριακής αεράμυνας συστήματα της οποίας έχει αναφερθεί ότι χειρίζονται Ρώσοι τεχνικοί σύμβουλοι.
Από την άλλη πλευρά πάντως υπάρχουν και Τούρκοι αναλυτές με πιο συντηρητικές απόψεις οι οποίοι πιστεύουν ότι η τουρκική Αεροπορία μπορεί να ελέγξει τον συριακό εναέριο χώρο και κινήσεις στο έδαφος
στην Συρία σε βάθος μέχρι και 180 χλμ επιχειρώντας εντός του τουρκικού εναερίου χώρου, χάρις στα όπλα που τα τουρκικά μαχητικά μπορούν να φέρουν.
Για μεγαλύτερη ασφάλεια από κάποια πιθανή συριακή απόπειρα κατάρριψης των τουρκικών μαχητικών από συριακά αεροσκάφη οι Τούρκοι έχουν ήδη μεταφέρει στην περιοχή αντιαεροπορικά συστήματα Atilgan και Hawk XXI τα οποία μπορούν να καλύπτουν μία ζώνη αεράμυνας 10-40 χλμ.
Πάντως ανεξαρτήτως ποια πρόταση θα υιοθετηθεί από την τουρκική κυβέρνηση η Τουρκία φαίνεται να φλερτάρει με μία ένοπλη αντιπαράθεση με την Συρία ακόμα και αυτή αρχικά θα εκδηλωθεί ως η επιβολή μίας no-fly-zone η οποία εκτιμάται ότι αποτελεί το υπόστρωμα για την δημιουργία μίας νεκρής ζώνης
όπου οι αντάρτες θα μπορούν να επιχειρούν πια υπό την κάλυψη της τουρκικής Αεροπορίας αποκτώντας έτσι μία ζώνη προστασίας μέσα στην Συρία για την οργάνωση και ανασυγκρότηση στρατιωτικών μονάδων οι οποίες θα επιχειρούν στα βόρεια μέτωπα της Συρίας.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
Την πεποίθηση του ότι η Τουρκία μπορεί να επιβάλει με δικά της μέσα μία ζώνη απαγόρευσης πτήσεων σε βάθος αρκετών δεκάδων χιλιομέτρων μέσα στα εδάφη της Συρίας εκφράζουν πια ανοικτά απόστρατοι Τούρκοι στρατιωτικοί και ειδικοί αναλυτές επί στρατιωτικών θεμάτων στην γειτονική χώρα.
Με συνεχή δημοσιεύματα και δηλώσεις οι οποίες ουσιαστικά προετοιμάζουν το έδαφος της εφαρμογής μίας
no-fly-zone (με ποία νομιμοποίηση άραγε) πάνω από την νεκρή ζώνη που οι Τούρκοι επιδιώκουν να δημιουργήσουν σε μία ζώνη βάθους αρκετών δεκάδων χιλιομέτρων μέσα στα εδάφη της Συρίας, η Τουρκία προχωρά μεθοδικά και προσεκτικά στην ανάληψη αυτής της πρωτοβουλίας.
Για την υλοποίηση αυτή της no-fly-zone η τουρκική Αεροπορία θα χρειαστεί περίπου 50-60 μαχητικά ενώ παρά τις διαφωνίες αρκετών σχολιαστών στα τουρκικά ΜΜΕ και στρατιωτικών ερευνητών στο εξωτερικό, οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι απέκτησαν σημαντική εμπειρία από την συμμετοχή τους στις αντίστοιχες επιχειρήσεις όπως στην Γιουγκοσλαβία το Ιράκ και την Λιβύη όπου είχαν πραγματοποιήσει μία μακράς διάρκειας αποστολή από την Τουρκία στην Λιβύη όπου τουρκικά μαχητικά F-16 συνοδευόμενα από KC-135R εκτέλεσαν αποστολή CAP προστατεύοντας τουρκικά μεταγωγικά πλοία.
Σύμφωνα με τον πτέραρχο (ε.α) Erdoğan Karakuş η τουρκική Αεροπορία μπορεί να φέρει σε πέρας την συγκεκριμένη αποστολή αν και το οικονομικό κόστος θα είναι μεγάλο και πάντα υπάρχουν οι πιθανότητες
κατάρριψης των τουρκικών μαχητικών από μία αεράμυνα η οποία σχεδιάστηκε για να αντιμετωπίσει την Αεροπορία του Ισραήλ και η οποία θεωρείται από τις πιο σύγχρονες στην Μέση Ανατολή.
Όπως συμφωνούν όλοι ακόμα και η Αεροπορία των ΗΠΑ θα χρειαζόταν σημαντικό αριθμό μαχητικών και αμέτρητες εξόδους για την καταστολή της συριακής αεράμυνας συστήματα της οποίας έχει αναφερθεί ότι χειρίζονται Ρώσοι τεχνικοί σύμβουλοι.
Από την άλλη πλευρά πάντως υπάρχουν και Τούρκοι αναλυτές με πιο συντηρητικές απόψεις οι οποίοι πιστεύουν ότι η τουρκική Αεροπορία μπορεί να ελέγξει τον συριακό εναέριο χώρο και κινήσεις στο έδαφος
στην Συρία σε βάθος μέχρι και 180 χλμ επιχειρώντας εντός του τουρκικού εναερίου χώρου, χάρις στα όπλα που τα τουρκικά μαχητικά μπορούν να φέρουν.
Για μεγαλύτερη ασφάλεια από κάποια πιθανή συριακή απόπειρα κατάρριψης των τουρκικών μαχητικών από συριακά αεροσκάφη οι Τούρκοι έχουν ήδη μεταφέρει στην περιοχή αντιαεροπορικά συστήματα Atilgan και Hawk XXI τα οποία μπορούν να καλύπτουν μία ζώνη αεράμυνας 10-40 χλμ.
Πάντως ανεξαρτήτως ποια πρόταση θα υιοθετηθεί από την τουρκική κυβέρνηση η Τουρκία φαίνεται να φλερτάρει με μία ένοπλη αντιπαράθεση με την Συρία ακόμα και αυτή αρχικά θα εκδηλωθεί ως η επιβολή μίας no-fly-zone η οποία εκτιμάται ότι αποτελεί το υπόστρωμα για την δημιουργία μίας νεκρής ζώνης
όπου οι αντάρτες θα μπορούν να επιχειρούν πια υπό την κάλυψη της τουρκικής Αεροπορίας αποκτώντας έτσι μία ζώνη προστασίας μέσα στην Συρία για την οργάνωση και ανασυγκρότηση στρατιωτικών μονάδων οι οποίες θα επιχειρούν στα βόρεια μέτωπα της Συρίας.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
