Από τον Βασίλη Μπόνιο
Αντώνη κάνε μας Κυανή Ακτή, Γαλλική Ριβιέρα και τη Κερατέα, του Κουφοντίνα, St Paul de Vence.Μην διστάσεις να προσκαλέσεις στην Αθήνα τον Flavio Briatore να δει επειγόντως τονκοσμοπολίτη Χρύσανθο, να συναντήσει την διονυσιακή Όλγα, να σχεδιάσουν από κοινού την διεξαγωγή της Formula 1 στο μέτωπο της παραλιακής.
Αντώνη, έχεις δυο μήνες μόνο να πουλήσεις κομμάτια και θρύψαλα της χρεοκοπημένης ΔΕΗ και να ξεφορτωθείς τον συναγωνιστή του Ρίζου Ρίζου, Φωτόπουλο. Αν δεν το κάνεις τώρα-στη βράση κολλάει το σίδερο-θα σου κόψουν τον τσαμπουκά και θα ψάχνεσαι. Αντώνη, πούλα!
Είναι ο μόνος τρόπος να δεις ποιες είναι οι πραγματικές διαθέσεις της Μέρκελ και της Τρόικα. Έχοντας δώσει δείγμα γραφής θα γνωρίζεις τόσο εσύ, όσο κι όλοι εμείς, αν τελικά όλοι αυτοί που πετούν σαν τα κοράκια πάνω από τον ουρανό της Ελλάδας, ενδιαφέρονται για κάτι περισσότερο από την οργανωμένη-καλά σχεδιασμένη φτωχοποίηση των λαών της Νότιας Ευρώπης. Στο κάτω κάτω δεν έχεις τίποτε να χάσεις.
Αντίθετα έχεις την μοναδική ευκαιρία να κάνεις για την Ελλάδα και τον διεφθαρμένο κρατικό μηχανισμό της πράγματα που έπρεπε να γίνουν δεκατίες τώρα. Κι εκεί να σταματήσεις. Να μεταρρυθμίσουμε αυτό το χυδαίο κράτος, όχι να το ξεπουλήσουμε. Ακόμη κι αν σε κατηγορούν για αστοχία υλικού σε πολλές από τις υπουργικές επιλογές σου, μην μασάς. Άλλωστε σε μια ελληνική κυβέρνηση χρειάζονται και οι γραφικοί για να μας διασκεδάζουν και να κάνουν ακόμη πιο αισθητή τη διαφορά ανάμεσα σε δαύτους αλλά και σε πραγματικά ικανούς όπως είναι ο Δημ. Αβραμόπουλος, ο Γιάννης Στουρνάρας, ο Κωστής Χατζηδάκης και κάποιοι ακόμη. Αντώνη μην επιτρέψεις στον Καβάφη, από κοινού με τον Αλέξη-που δεν διέψευσε ακόμη τους Αμερικανούς συμβούλους του Κλίντον με χορηγία Γιάννας- να σου ψιθυρίσει το αγαπημένο>
Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον
Σαν έξαφνα, ώρα μεσάνυχτ', ακουσθεί
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές --
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πείς πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1911)
αόρατος θίασος να περνά
με μουσικές εξαίσιες, με φωνές --
την τύχη σου που ενδίδει πια, τα έργα σου
που απέτυχαν, τα σχέδια της ζωής σου
που βγήκαν όλα πλάνες, μη ανοφέλετα θρηνήσεις.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που φεύγει.
Προ πάντων να μη γελασθείς, μην πείς πως ήταν
ένα όνειρο, πως απατήθηκεν η ακοή σου·
μάταιες ελπίδες τέτοιες μην καταδεχθείς.
Σαν έτοιμος από καιρό, σα θαρραλέος,
σαν που ταιριάζει σε που αξιώθηκες μια τέτοια πόλι,
πλησίασε σταθερά προς το παράθυρο,
κι άκουσε με συγκίνησιν, αλλ' όχι
με των δειλών τα παρακάλια και παράπονα,
ως τελευταία απόλαυσι τους ήχους,
τα εξαίσια όργανα του μυστικού θιάσου,κι αποχαιρέτα την, την Αλεξάνδρεια που χάνεις.
Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1911)
