ΕΕ. Το Σιδηρούν Παραπέτασμα
– 23 Δεκεμβρίου 2011
aristeripolitiki.blogspot.com
Από τη Βαλτική μέχρι την Κρήτη και από τη Λισαβόνα μέχρι το Δουβλίνο και τη Στοκχόλμη, ένα σιδηρούν παραπέτασμα έχει απλωθεί παντού! Ένα σιδηρούν παραπέτασμα που εγκλωβίζει στην φτώχεια και στη στέρηση τους λαούς της ηπείρου. Η απειλή μια νέας ταξικής και πολιτικής τυραννίας του κεφαλαίου για τους εργαζόμενους και τους λαούς βαραίνει πάνω από κάθε στέγη σπιτιού, πάνω από το κεφάλι κάθε ανθρώπινου πλάσματος. Η πείρα από τον καπιταλισμό έδειξε ότι αυτός δεν σέβεται καμία αξία παρά μόνο το κέρδος. Κέρδος από τον ιδρώτα των εργαζομένων, κέρδος από την εκμετάλλευση των λαών, κέρδος από τους πολέμους στους οποίους έχει σύρει άπειρες φορές τους λαούς με αμέτρητα εκατομμύρια νεκρούς.
Αυτή είναι η αφανής εικόνα της Ευρωπαϊκής Ένωσης η οποία αναδύεται αργά αλλά σταθερά κάτω από τις αποφάσεις των ηγετών της για μια νέα δημοσιονομική πειθαρχία και κατάργηση κάθε εργασιακού και δημοκρατικού δικαιώματος που απέμεινε από τις κατακτήσεις των λαών της Ευρώπης στα τελευταία 100 χρόνια.Από τη Βαλτική μέχρι την Κρήτη και από τη Λισαβόνα μέχρι το Δουβλίνο και τη Στοκχόλμη, ένα σιδηρούν παραπέτασμα έχει απλωθεί παντού! Ένα σιδηρούν παραπέτασμα που εγκλωβίζει στην φτώχεια και στη στέρηση τους λαούς της ηπείρου. Η απειλή μια νέας ταξικής και πολιτικής τυραννίας του κεφαλαίου για τους εργαζόμενους και τους λαούς βαραίνει πάνω από κάθε στέγη σπιτιού, πάνω από το κεφάλι κάθε ανθρώπινου πλάσματος. Η πείρα από τον καπιταλισμό έδειξε ότι αυτός δεν σέβεται καμία αξία παρά μόνο το κέρδος. Κέρδος από τον ιδρώτα των εργαζομένων, κέρδος από την εκμετάλλευση των λαών, κέρδος από τους πολέμους στους οποίους έχει σύρει άπειρες φορές τους λαούς με αμέτρητα εκατομμύρια νεκρούς.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση από τις αρχικές διακηρύξεις της «Eυρωπαϊκής Οικονομικής Κοινότητας» για συνεχή διεύρυνση της δημοκρατίας και της ελευθερίας, για συνεχή ευημερία των λαών, για συνεχή ανάπτυξη του καπιταλισμού χωρίς κρίσεις, για ενωμένη Ευρώπη χωρίς διακρίσεις και πολέμους έχει μετατραπεί σήμερα στο ακριβώς αντίθετο όλων των κατά καιρούς διακηρύξεών της. Το φάντασμα του αιματοβαμμένου καπιταλισμού που επιμελώς κρύβονταν πίσω από ψευδεπίγραφες Διακηρύξεις, Συνθήκες και Ευρωσυντάγματα, εμφανίζεται ως αναγεννημένος βρικόλακας μέσα από τις πολιτικές που θεσπίζουν κατά ριπάς οι ηγέτες της ΕΕ, ως εκτελεστές της διαθήκης του.
Η ΕΕ έχει εγκλωβίσει μέσα στο σιδηρούν παραπέτασμά της εκατομμύρια λαών και τους υποβάλει σε σταδιακή αφαίμαξη. Τους αφαιρεί κάθε μέρα, κάθε ώρα και νέα δικαιώματα και παίρνει πίσω όσα με ιδρώτα και αγώνα έκτισαν. Αφαιρεί τον πλούτο των χωρών και των λαών ρίχνοντάς τους κατά εκατομμύρια στην φτώχια, στην ανεργία και στο περιθώριο. Είναι λαοί που «περισσεύουν», ως «υπερπληθυσμμός», για το υπερσυσσωρευμένο κεφάλαιο και οι απαιτήσεις τους για ζωή πρέπει να συνθλιβούν μέχρι να θωρηθούν «αξιοποιήσιμοι» και «κερδοφόροι». Και αν ο θάνατός τους αποφέρει μεγαλύτερα κέρδη δεν θα διστάσει να τους αναλώσει σε νέους πολέμους για νέες παρτίδες κερδών του κεφαλαίου.
Οι τελευταίες αποφάσεις της ΕΕ αγγίζουν τα όρια του περάσματος από την κλασσική αστική έννοια της δημοκρατίας και του κράτους στον ωμό αυταρχισμό, στην κοινοβουλευτική δικτατορία και ευκόλως στον ημι-φασισμό και στον πόλεμο. Η επιβίωση του κεφαλαίου και όχι εκείνη της Ευρώπης είναι η ρίζα και η αφορμή, ως και η μοναδική εξήγηση της εγκληματικής πολιτικής των… Έχουν την θρησκεία των καπιταλιστών και το δόγμα της πλήρους υποταγής των λαών και των ανθρώπων στο κεφάλαιο.
Οι τελευταίες αποφάσεις της ΕΕ αγγίζουν τα όρια του περάσματος από την κλασσική αστική έννοια της δημοκρατίας και του κράτους στον ωμό αυταρχισμό, στην κοινοβουλευτική δικτατορία και ευκόλως στον ημι-φασισμό και στον πόλεμο. Η επιβίωση του κεφαλαίου και όχι εκείνη της Ευρώπης είναι η ρίζα και η αφορμή, ως και η μοναδική εξήγηση της εγκληματικής πολιτικής των… Έχουν την θρησκεία των καπιταλιστών και το δόγμα της πλήρους υποταγής των λαών και των ανθρώπων στο κεφάλαιο.
Η πλήρης κατάργηση των εθνικών κοινοβουλίων, η κατάργηση των κρατικών οικονομικών πολιτικών, ο ασφυκτικός έλεγχος των προϋπολογισμών, η αυτόματη τιμωρία των απείθαρχων χωρών (!) και κυρίως η εφαρμογή γενικών κανόνων λιτότητας και αυταρχισμού, σε όλη την ΕΕ, είναι οι προπομποί της νέας φρίκης που έρχεται στους λαούς του σιδηρού παραπετάσματος.
Αν το 1946 ο Ο. Τσόρτσιλ μίλησε για «σιδηρούν παραπέτασμα» δείχνοντας το σοσιαλιστικό στρατόπεδο ήρθε ο καιρός να αντιστραφούν πλήρως οι όροι και οι περιγραφές του να ταιριάζουν στον δικό του κόσμο, στον καπιταλισμό που υπεράσπιζε, στο κεφάλαιο του οποίου κάλυπτε τα εγκλήματα δείχνοντας προς ανατολάς.
Αν το 1946 ο Ο. Τσόρτσιλ μίλησε για «σιδηρούν παραπέτασμα» δείχνοντας το σοσιαλιστικό στρατόπεδο ήρθε ο καιρός να αντιστραφούν πλήρως οι όροι και οι περιγραφές του να ταιριάζουν στον δικό του κόσμο, στον καπιταλισμό που υπεράσπιζε, στο κεφάλαιο του οποίου κάλυπτε τα εγκλήματα δείχνοντας προς ανατολάς.
ΣΣ. Για τη συγγραφή του κειμένου χρησιμοποιήθηκαν σε παράφραση αποσπάσματα από τους αντικομουνιστικούς λόγους του Ουίνστον Τσόρτσιλ στο Φούλτον των ΗΠΑ στις 5 Μάρτη 1946 και στη Βοστόνη στις 31 Μάρτη 1949.