Αρθρο του Δημήτρη Καζάκη στήν αντιμνημονιακή εφημερίδα «Το Χωνί»
Του Δημήτρη Καζάκη «Το Χωνί»
Δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε, αλλά οι θριαμβολογίες για το εθελοντικό που τελικά έγινε αναγκαστικό «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων (PSI) αρχίζουν να σβήνουν σιγά σιγά. Τι τα θέλουμε τα πολλά πολλά. Είπαμε, ή μάλλον μας είπαν, ότι πέτυχε.
Η εικονική απομείωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας ανέρχεται σε 105,4 δισ. ευρώ.Έτσι μας είπαν κι όποιος δεν το πιστεύει, ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Παπαδήμος, ο κ. Σαμαράς και οι λοιποί συγγενείς είναι έτοιμοι να ορκιστούν στην τιμή τους. Και ξέρετε δα σε τι υπόληψη έχουν την προσωπική τους τιμή. Πόσο ειλικρινείς και αδέκαστοι είναι. Πόσο αδιάφθοροι.
Τώρα τα κεφάλια μέσα. Ηρθε η ώρα για να ψηφιστεί η νέα δανειακή σύμβαση και να καταβληθούν τα πολύτιμα ανταλλάγματα που έχουν συμφωνηθεί.
Ας πάρουμε, ωστόσο, την εκδοχή ότι το PSI ολοκληρώθηκε επιτυχώς. Όπως ακριβώς μας λένε. Καταρχάς δεν θα έπρεπε να ρωτήσουμε το εξής απλό: Πώς αποσοβήθηκε ο κίνδυνος χρεοκοπίας όταν η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως η οποία μετά το 2001 επίσημα έχει πτωχεύσει με βάση όλους τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης; Δεν μας έλεγαν ότι ολόκληρη η προσπάθεια έγκειται στο να μη βαθμολογηθούμε σε κατάσταση επίσημης πτώχευσης. Συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Και οι τρεις μεγάλοι οίκοι αξιολόγησης έχουν βαθμολογήσει την Ελλάδα σε κατάσταση επίσημης πτώχευσης, στο χαμηλότερο σκαλί που έχει βρεθεί χώρα παγκοσμίως μετά τις καταρρεύσεις των Ασιατικών Τίγρεων το 1999. Τα πρώτα δυο χρόνια θυσιών του ελληνικού λαού έγιναν με το στόχο να μη φτάσουμε στο σημείο που τελικά φτάσαμε. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι επιτυχία. Μπορεί να μας στοίχισε κάτι παραπάνω σε ανθρώπινες ζωές, σε εισοδήματα, ανεργία, ανέχεια και σε ύφεση, αλλά χαλάλι του.
Μας είπαν ότι ναι μεν θα γινόταν αυτό με το PSI, αλλά κι αυτό ήταν αναπόφευκτο και γενικά δεν σημαίνει και πολλά πράγματα. Αρκεί να μη συμβεί «πιστωτικό γεγονός» και έτσι πυροδοτηθούν τα περίφημα CDS. Εγινε κι αυτό. Μπορούμε πια να είμαστε απολύτως ικανοποιημένοι. Οι κερδοσκόποι που πόνταραν στη χρεοκοπία της Ελλάδας πήραν γενναίες αποδόσεις. Οι αναλυτές της αγοράς λένε ότι τα ελληνικά CDS αποδείχτηκε η πιο προσοδοφόρα επένδυση των τελευταίων δεκαετιών. Όπως και να ‘χει κάτι είναι κι αυτό.
Είναι κάτι για το οποίο ο ελληνικός λαός οφείλει να είναι εθνικά υπερήφανος!
Δεν πρέπει να μας εξαπατούν. Η Ελλάδα υπέστη τη χειρότερη χρεοκοπία που έχει υποστεί στην ιστορία της. Τουλάχιστον από τα τέλη του 19ου αιώνα. Από την εποχή του Τρικούπη. Κι αυτό γιατί δεν φτάνει το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός έχει καταδικαστεί για τις επόμενες δεκαετίες σε απίστευτα βάσανα, σε ανείπωτη μιζέρια χωρίς καμμιά προοπτική, η χώρα έχει πουληθεί «άνευ όρων και αμετάκλητα» -όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στις συμβάσεις και τις συμφωνίες που έχει αποδεχτεί η συγκυβέρνηση των δοσιλόγων – στους δανειστές σαν ένα απλό οικόπεδο. Γη, ήλιος, αέρας, υπέδαφος και ιθαγενείς παραδόθπκαν αμαχητί από τα κόμματα της χρεοκοπίας στην ακόρεστη όρεξη των αγορών και των σύγχρονων αποικιοκρατών.
Σας φαίνονται υπερβολές; Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Καταρχάς ως προς το κατά πόσο γίνεται «βιώσιμο» το δημόσιο χρέος μετά το PSI, αρκούν μόνο μερικά νούμερα. Η συνολική απομείωση του χρέους εικάζεται ότι θα είναι 105,4 δια ευρώ. Για αυτά η Ελλάδα καλείται να πληρώσει 30 δισ. ευρώ σε ρευστό στους ξένους τραπεζίτες για την ευαρέσκειά τους να συμμετάσχουν στο PSI. Πόσα νομίζετε ότι έβαλαν στο PSI οι ευρωπαϊκές τράπεζες για «κούρεμα»; Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών δεν υπερβαίνουν τα 40 δια ευρώ. Από αυτά κουρεύτπκαν τα 18 δισ. ευρώ. Έκοψαν εικονικά 18 για να εισπράξουν 30 δισ. ευρώ!
Και δεν είναι μόνο αυτά. Το ελληνικό δημόσιο με σύμβαση που υπέγραψε με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ήδη από την 1η Μαρτίου, θα δανειστεί 5,7 δισ. ευρώ για να πληρώσει δεδουλευμένους τόκους στους τραπεζίτες κατόχους ομολόγων που μπήκαν για κούρεμα.
Η όλη υπόθεση ήταν εξαρχής τόσο ξεκάθαρα στημένη υπέρ των ευρωπαϊκών τραπεζών, που ακόμη και το Bloomberg (15/3) σχολίαζε: «Η καθυστέρηση της αναδιάρθρωσης του χρέους στην Ελλάδα κατά περισσότερο από ένα χρόνο περιόρισε τις πιθανές απώλειες των τραπεζών, καθώς οι επιχειρήσεις ξεφορτωθήκαν μεγάλο μέρος των ομολόγων τους και το μεγαλύτερο μέρος του κινδύνου μετατοπίστηκε προς τους ευρωπαίους φορολογούμενους. Όταν η Ελλάδα για πρώτη φορά διασώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το Μάιο του 2010, οι δανειστές σε άλλες χώρες της EE διέθεταν 68 δις δολάρια του δημόσιου χρέους της, σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών. Εάν η Ελλάδα είχε πτωχεύσει τότε, οι τράπεζες θα είχαν χάσει 51 δισεκατομμύρια δολ…» Και η Ελλάδα θα είχε γλυτώσει τα μνημόνια.
Τι γίνεται όμως με τους εγχώριους τοκογλύφους; Αυτοί θα φύγουν με άδεια χέρια; Όχι βέβαια. Σε ό,τι αφορά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το σχέδιο που εξετάζει το υπουργείο Οικονομικών προβλέπει ότι το συνολικό πακέτο, αν χρειασθεί, μπορεί να πλησιάσει τα 50 δισ. ευρώ. Δηλαδή, εκτός από τα 23 δισ. ευρώ που θα δοθούν άμεσα, να δοθούν άλλες δύο δόσεις, μία στα τέλη του 2012 και η άλλη το 2013.
Μετράτε ακόμη τα δισ. ευρώ που προορίζονται για τους τραπεζίτες, ή χάσατε το λογαριασμό;
Επίσης άλλα 35 δια ευρώ θα δοθούν στην ΕΚΤ για να πληρωθούν κρατικοί τίτλοι που χρησιμοποίησαν ως εγγύηση οι ελληνικές τράπεζες για να αντλήσουν χρήμα και τώρα δεν έχουν να τους καλύψουν. Πόσο μας κάνουν όλα αυτά; Αισίως 120,7 δισ. ευρώ! Η Ελλάδα καλείται να πληρώσει σε ρευστό 120,7 δια ευρώ για μια εικονική απομείωση χρέους της τάξης των 105,4 δισ. ευρώ. Κι αυτό φυσικά θεωρείται επιτυχία!
Και πού θα τα βρει αυτά η Ελλάδα; Μα φυσικά θα δανειστεί ξανά. Πρόκειται για 109 δια ευρώ νέο δάνειο που δίνει η ευρωζώνη διαμέσου του ΕΤΧΣ έως το 2014 και άλλα 28 δια ευρώ από το ΔΝΤ έως το 2015. Σύνολο νέου δανεισμού; 137 δια ευρώ για την περίοδο 2012-2015, από τα οποία τα 120,7 θα δοθούν, όπως είπαμε, απευθείας στους τραπεζίτες και περισσεύουν άλλα 16,3 δισ. ευρώ για να πληρωθούν τα τρέχοντα τοκοχρεωλύσια του χρέους που έχει παραμείνει. Πόσα είναι αυτά για τπν τριετία 2012-2014; Τουλάχιστον 70 δισ. ευρώ! Πού θα βρεθούν; Από το αίμα αυτού του λαού και τις σάρκες τπς χώρας του.
Στο σημείο αυτό μπαίνει η νέα δανειακή σύμβαση για τα 109 δια ευρώ της ευρωζώνης. Η νέα αυτή δανειακή σύμβαση έχει μια σειρά καινοτομίες:
Πρώτο: Αναγκάζει το ελληνικό κράτος να συμβληθεί με έναν ιδιωτικό οργανισμό, το ΕΤΧΣ, που έχει καθεστώς Ανώνυμης Εταιρείας με έδρα το Λουξεμβούργο.
Δεύτερο: Δεν υπάρχει κανενός είδους δέσμευση για την έγκαιρη εκταμίευση των δόσεων του δανείου από το ΕΤΧΣ. Το Ταμείο αυτό θα μπορεί να εκταμιεύει δόσεις μόνο όσο εκδίδει εγγυημένα από το ελληνικό κράτος δικά του ομόλογα.
Τρίτο: Δεν υπάρχει κανένα χρονοδιάγραμμα καταβολής του δανείου και κυρίως αποπληρωμής του, ούτε δέσμευση για τα επιτόκια που θα κληθεί να πληρώσει το ελληνικό κράτος.
Τι εξασφαλίζει αυτή η δανειακή σύμβαση; Βασικά μόνο ένα πράγμα: ότι οι δανειστές μπορούν με απλή απόφαση των δικαστηρίων του Λουξεμβούργου να εκτελέσουν εναντίον του οφειλέτη εντός της ελληνικής επικράτειας χωρίς κανένα εμπόδιο. Ούτε από την εθνική κυριαρχία, ούτε από οποιαδήποτε άλλη ασυλία ή νομικό κόλλημα. Σ’ αυτό η νέα δανειακή σύμβαση είναι πολύ πιο προχωρημένη και ξεκάθαρη από την πρώτη σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης του Μαίου 2010 Να πώς γίνεται η ερμηνεία των δεσμεύσεων της νέας δανειακής σύμβασης με βάση τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου του ελληνικού κράτους (Παράρτημα 2 της νέας σύμβασης): Το να μιλήσει κανείς για ξεπούλημα ολκής είναι μάλλον λίγο.
Οπως και να ‘χει θυμηθείτε τι σημαίνει και για ποιον σκοπό έγινε το PSI τώρα που τα κόμματα της χρεοκοπίας θα σας τάζουν λαγούς με πετραχήλια. Σκεφτείτε όταν όλοι τους εν χορώ κίνδυνολογούν ότι χωρίς αυτούς η χώρα θα οδηγηθεί σε μια μεγάλη περίοδο ανασφάλειας.
Αλήθεια, γνωρίζουν τι σημαίνει ανασφάλεια; Να μην ξέρεις τι θα σου ξημερώσει αύριο. Να μην ξέρεις αν θα μπορείς να τα βγάλεις πέρα ακόμη και για τα πιο στοιχειώδη. Να μην ξέρεις αν θα έχεις να θρέψεις και να στεγάσεις την οικογένειά σου. Ποιος φυσιολογικός άνθρωπος μπορεί σήμερα να αισθάνεται σίγουρος ότι θα μπορέσει, αυτός και η οικογένειά του, να επιβιώσει μέσα στους επόμενους μήνες; Και να φανταστείτε ότι το πρώτο κύμα μέτρων του Μνημονίου 2 δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί. Επομένως ψήφος στα κόμματα που έχουν δεσμευτεί με τα Μνημόνια και δανειακές συμβάσεις είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος όχι μόνο για την οριστική καταδίκη της χώρας και του λαού της σε μια πορεία αφρικανοποίησης χωρίς επιστροφή.
Αντίθετα, η ανατροπή των Μνημονίων και η καταγγελία των Συμφωνιών με τις οποίες μας αλυσόδεσαν ερήμην μας, είναι ο μόνος δρόμος για να αποκατασταθεί η σταθερότητα πρώτα και κύρια για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Για να αρχίσει ξανά ο Ελληνας να ελπίζει ότι ο ίδιος και τα παιδιά του θα βρίσκουν δουλειά με προοπτική στην πατρίδα τους και με εισόδημα που θα εξασφαλίζει την ευημερία τους, τον οικογενειακό τους προγραμματισμό, την αξιοπρέπειά τους.
Ομως για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι: Πρέπει με κάθε τρόπο να ξεπλυθεί η χώρα από τη σύγχρονη κόπρο του Αυγεία. Από ολόκληρο τον συρφετό πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, που ρήμαξαν για δεκαετίες αυτήν την έρμη τη χώρα και την οδήγησαν στη χρεοκοπία.
Πρέπει εμείς οι ίδιοι, εμείς η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, να πάρουμε τη χώρα στα χέρια μας. Πρέπει να πιστέψουμε επιτέλους ότι αυτός ο ευλογημένος τόπος μας ανήκει. Οχι στα λόγια, αλλά στην πράξη. Και μας ανήκει όχι για να τον πουλήσουμε σε τιμή ευκαιρίας, αλλά για να εξασφαλίσουμε το μέλλον μας και το μέλλον των γενιών που έρχονται.
Κι όταν γίνει αυτό ακόμη κι ο πιο φοβισμένος Ελληνας σήμερα θα ανακαλύψει με έκπληξη πόσο γρήγορα ανατάσσεται αυτή η χώρα, πόσο γρήγορα μπορεί να δει γνήσια βελτίωση στην ίδια την ζωή του και τις προοπτικές του.
Δεν ξέρω αν το παρατηρήσατε, αλλά οι θριαμβολογίες για το εθελοντικό που τελικά έγινε αναγκαστικό «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων (PSI) αρχίζουν να σβήνουν σιγά σιγά. Τι τα θέλουμε τα πολλά πολλά. Είπαμε, ή μάλλον μας είπαν, ότι πέτυχε.
Η εικονική απομείωση του δημόσιου χρέους της Ελλάδας ανέρχεται σε 105,4 δισ. ευρώ.Έτσι μας είπαν κι όποιος δεν το πιστεύει, ο κ. Βενιζέλος, ο κ. Παπαδήμος, ο κ. Σαμαράς και οι λοιποί συγγενείς είναι έτοιμοι να ορκιστούν στην τιμή τους. Και ξέρετε δα σε τι υπόληψη έχουν την προσωπική τους τιμή. Πόσο ειλικρινείς και αδέκαστοι είναι. Πόσο αδιάφθοροι.
Τώρα τα κεφάλια μέσα. Ηρθε η ώρα για να ψηφιστεί η νέα δανειακή σύμβαση και να καταβληθούν τα πολύτιμα ανταλλάγματα που έχουν συμφωνηθεί.
Ας πάρουμε, ωστόσο, την εκδοχή ότι το PSI ολοκληρώθηκε επιτυχώς. Όπως ακριβώς μας λένε. Καταρχάς δεν θα έπρεπε να ρωτήσουμε το εξής απλό: Πώς αποσοβήθηκε ο κίνδυνος χρεοκοπίας όταν η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα παγκοσμίως η οποία μετά το 2001 επίσημα έχει πτωχεύσει με βάση όλους τους διεθνείς οίκους αξιολόγησης; Δεν μας έλεγαν ότι ολόκληρη η προσπάθεια έγκειται στο να μη βαθμολογηθούμε σε κατάσταση επίσημης πτώχευσης. Συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Και οι τρεις μεγάλοι οίκοι αξιολόγησης έχουν βαθμολογήσει την Ελλάδα σε κατάσταση επίσημης πτώχευσης, στο χαμηλότερο σκαλί που έχει βρεθεί χώρα παγκοσμίως μετά τις καταρρεύσεις των Ασιατικών Τίγρεων το 1999. Τα πρώτα δυο χρόνια θυσιών του ελληνικού λαού έγιναν με το στόχο να μη φτάσουμε στο σημείο που τελικά φτάσαμε. Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι επιτυχία. Μπορεί να μας στοίχισε κάτι παραπάνω σε ανθρώπινες ζωές, σε εισοδήματα, ανεργία, ανέχεια και σε ύφεση, αλλά χαλάλι του.
Μας είπαν ότι ναι μεν θα γινόταν αυτό με το PSI, αλλά κι αυτό ήταν αναπόφευκτο και γενικά δεν σημαίνει και πολλά πράγματα. Αρκεί να μη συμβεί «πιστωτικό γεγονός» και έτσι πυροδοτηθούν τα περίφημα CDS. Εγινε κι αυτό. Μπορούμε πια να είμαστε απολύτως ικανοποιημένοι. Οι κερδοσκόποι που πόνταραν στη χρεοκοπία της Ελλάδας πήραν γενναίες αποδόσεις. Οι αναλυτές της αγοράς λένε ότι τα ελληνικά CDS αποδείχτηκε η πιο προσοδοφόρα επένδυση των τελευταίων δεκαετιών. Όπως και να ‘χει κάτι είναι κι αυτό.
Είναι κάτι για το οποίο ο ελληνικός λαός οφείλει να είναι εθνικά υπερήφανος!
Δεν πρέπει να μας εξαπατούν. Η Ελλάδα υπέστη τη χειρότερη χρεοκοπία που έχει υποστεί στην ιστορία της. Τουλάχιστον από τα τέλη του 19ου αιώνα. Από την εποχή του Τρικούπη. Κι αυτό γιατί δεν φτάνει το γεγονός ότι ο ελληνικός λαός έχει καταδικαστεί για τις επόμενες δεκαετίες σε απίστευτα βάσανα, σε ανείπωτη μιζέρια χωρίς καμμιά προοπτική, η χώρα έχει πουληθεί «άνευ όρων και αμετάκλητα» -όπως αναφέρεται χαρακτηριστικά στις συμβάσεις και τις συμφωνίες που έχει αποδεχτεί η συγκυβέρνηση των δοσιλόγων – στους δανειστές σαν ένα απλό οικόπεδο. Γη, ήλιος, αέρας, υπέδαφος και ιθαγενείς παραδόθπκαν αμαχητί από τα κόμματα της χρεοκοπίας στην ακόρεστη όρεξη των αγορών και των σύγχρονων αποικιοκρατών.
Σας φαίνονται υπερβολές; Ας τα πάρουμε με τη σειρά.
Καταρχάς ως προς το κατά πόσο γίνεται «βιώσιμο» το δημόσιο χρέος μετά το PSI, αρκούν μόνο μερικά νούμερα. Η συνολική απομείωση του χρέους εικάζεται ότι θα είναι 105,4 δια ευρώ. Για αυτά η Ελλάδα καλείται να πληρώσει 30 δισ. ευρώ σε ρευστό στους ξένους τραπεζίτες για την ευαρέσκειά τους να συμμετάσχουν στο PSI. Πόσα νομίζετε ότι έβαλαν στο PSI οι ευρωπαϊκές τράπεζες για «κούρεμα»; Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τράπεζας Διεθνών Διακανονισμών δεν υπερβαίνουν τα 40 δια ευρώ. Από αυτά κουρεύτπκαν τα 18 δισ. ευρώ. Έκοψαν εικονικά 18 για να εισπράξουν 30 δισ. ευρώ!
Και δεν είναι μόνο αυτά. Το ελληνικό δημόσιο με σύμβαση που υπέγραψε με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας ήδη από την 1η Μαρτίου, θα δανειστεί 5,7 δισ. ευρώ για να πληρώσει δεδουλευμένους τόκους στους τραπεζίτες κατόχους ομολόγων που μπήκαν για κούρεμα.
Η όλη υπόθεση ήταν εξαρχής τόσο ξεκάθαρα στημένη υπέρ των ευρωπαϊκών τραπεζών, που ακόμη και το Bloomberg (15/3) σχολίαζε: «Η καθυστέρηση της αναδιάρθρωσης του χρέους στην Ελλάδα κατά περισσότερο από ένα χρόνο περιόρισε τις πιθανές απώλειες των τραπεζών, καθώς οι επιχειρήσεις ξεφορτωθήκαν μεγάλο μέρος των ομολόγων τους και το μεγαλύτερο μέρος του κινδύνου μετατοπίστηκε προς τους ευρωπαίους φορολογούμενους. Όταν η Ελλάδα για πρώτη φορά διασώθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο το Μάιο του 2010, οι δανειστές σε άλλες χώρες της EE διέθεταν 68 δις δολάρια του δημόσιου χρέους της, σύμφωνα με την Τράπεζα Διεθνών Διακανονισμών. Εάν η Ελλάδα είχε πτωχεύσει τότε, οι τράπεζες θα είχαν χάσει 51 δισεκατομμύρια δολ…» Και η Ελλάδα θα είχε γλυτώσει τα μνημόνια.
Τι γίνεται όμως με τους εγχώριους τοκογλύφους; Αυτοί θα φύγουν με άδεια χέρια; Όχι βέβαια. Σε ό,τι αφορά την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, το σχέδιο που εξετάζει το υπουργείο Οικονομικών προβλέπει ότι το συνολικό πακέτο, αν χρειασθεί, μπορεί να πλησιάσει τα 50 δισ. ευρώ. Δηλαδή, εκτός από τα 23 δισ. ευρώ που θα δοθούν άμεσα, να δοθούν άλλες δύο δόσεις, μία στα τέλη του 2012 και η άλλη το 2013.
Μετράτε ακόμη τα δισ. ευρώ που προορίζονται για τους τραπεζίτες, ή χάσατε το λογαριασμό;
Επίσης άλλα 35 δια ευρώ θα δοθούν στην ΕΚΤ για να πληρωθούν κρατικοί τίτλοι που χρησιμοποίησαν ως εγγύηση οι ελληνικές τράπεζες για να αντλήσουν χρήμα και τώρα δεν έχουν να τους καλύψουν. Πόσο μας κάνουν όλα αυτά; Αισίως 120,7 δισ. ευρώ! Η Ελλάδα καλείται να πληρώσει σε ρευστό 120,7 δια ευρώ για μια εικονική απομείωση χρέους της τάξης των 105,4 δισ. ευρώ. Κι αυτό φυσικά θεωρείται επιτυχία!
Και πού θα τα βρει αυτά η Ελλάδα; Μα φυσικά θα δανειστεί ξανά. Πρόκειται για 109 δια ευρώ νέο δάνειο που δίνει η ευρωζώνη διαμέσου του ΕΤΧΣ έως το 2014 και άλλα 28 δια ευρώ από το ΔΝΤ έως το 2015. Σύνολο νέου δανεισμού; 137 δια ευρώ για την περίοδο 2012-2015, από τα οποία τα 120,7 θα δοθούν, όπως είπαμε, απευθείας στους τραπεζίτες και περισσεύουν άλλα 16,3 δισ. ευρώ για να πληρωθούν τα τρέχοντα τοκοχρεωλύσια του χρέους που έχει παραμείνει. Πόσα είναι αυτά για τπν τριετία 2012-2014; Τουλάχιστον 70 δισ. ευρώ! Πού θα βρεθούν; Από το αίμα αυτού του λαού και τις σάρκες τπς χώρας του.
Στο σημείο αυτό μπαίνει η νέα δανειακή σύμβαση για τα 109 δια ευρώ της ευρωζώνης. Η νέα αυτή δανειακή σύμβαση έχει μια σειρά καινοτομίες:
Πρώτο: Αναγκάζει το ελληνικό κράτος να συμβληθεί με έναν ιδιωτικό οργανισμό, το ΕΤΧΣ, που έχει καθεστώς Ανώνυμης Εταιρείας με έδρα το Λουξεμβούργο.
Δεύτερο: Δεν υπάρχει κανενός είδους δέσμευση για την έγκαιρη εκταμίευση των δόσεων του δανείου από το ΕΤΧΣ. Το Ταμείο αυτό θα μπορεί να εκταμιεύει δόσεις μόνο όσο εκδίδει εγγυημένα από το ελληνικό κράτος δικά του ομόλογα.
Τρίτο: Δεν υπάρχει κανένα χρονοδιάγραμμα καταβολής του δανείου και κυρίως αποπληρωμής του, ούτε δέσμευση για τα επιτόκια που θα κληθεί να πληρώσει το ελληνικό κράτος.
Τι εξασφαλίζει αυτή η δανειακή σύμβαση; Βασικά μόνο ένα πράγμα: ότι οι δανειστές μπορούν με απλή απόφαση των δικαστηρίων του Λουξεμβούργου να εκτελέσουν εναντίον του οφειλέτη εντός της ελληνικής επικράτειας χωρίς κανένα εμπόδιο. Ούτε από την εθνική κυριαρχία, ούτε από οποιαδήποτε άλλη ασυλία ή νομικό κόλλημα. Σ’ αυτό η νέα δανειακή σύμβαση είναι πολύ πιο προχωρημένη και ξεκάθαρη από την πρώτη σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης του Μαίου 2010 Να πώς γίνεται η ερμηνεία των δεσμεύσεων της νέας δανειακής σύμβασης με βάση τη γνωμοδότηση του Νομικού Συμβούλου του ελληνικού κράτους (Παράρτημα 2 της νέας σύμβασης): Το να μιλήσει κανείς για ξεπούλημα ολκής είναι μάλλον λίγο.
Οπως και να ‘χει θυμηθείτε τι σημαίνει και για ποιον σκοπό έγινε το PSI τώρα που τα κόμματα της χρεοκοπίας θα σας τάζουν λαγούς με πετραχήλια. Σκεφτείτε όταν όλοι τους εν χορώ κίνδυνολογούν ότι χωρίς αυτούς η χώρα θα οδηγηθεί σε μια μεγάλη περίοδο ανασφάλειας.
Αλήθεια, γνωρίζουν τι σημαίνει ανασφάλεια; Να μην ξέρεις τι θα σου ξημερώσει αύριο. Να μην ξέρεις αν θα μπορείς να τα βγάλεις πέρα ακόμη και για τα πιο στοιχειώδη. Να μην ξέρεις αν θα έχεις να θρέψεις και να στεγάσεις την οικογένειά σου. Ποιος φυσιολογικός άνθρωπος μπορεί σήμερα να αισθάνεται σίγουρος ότι θα μπορέσει, αυτός και η οικογένειά του, να επιβιώσει μέσα στους επόμενους μήνες; Και να φανταστείτε ότι το πρώτο κύμα μέτρων του Μνημονίου 2 δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί. Επομένως ψήφος στα κόμματα που έχουν δεσμευτεί με τα Μνημόνια και δανειακές συμβάσεις είναι ο μόνος σίγουρος δρόμος όχι μόνο για την οριστική καταδίκη της χώρας και του λαού της σε μια πορεία αφρικανοποίησης χωρίς επιστροφή.
Αντίθετα, η ανατροπή των Μνημονίων και η καταγγελία των Συμφωνιών με τις οποίες μας αλυσόδεσαν ερήμην μας, είναι ο μόνος δρόμος για να αποκατασταθεί η σταθερότητα πρώτα και κύρια για τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού. Για να αρχίσει ξανά ο Ελληνας να ελπίζει ότι ο ίδιος και τα παιδιά του θα βρίσκουν δουλειά με προοπτική στην πατρίδα τους και με εισόδημα που θα εξασφαλίζει την ευημερία τους, τον οικογενειακό τους προγραμματισμό, την αξιοπρέπειά τους.
Ομως για να γίνει κάτι τέτοιο πρέπει να είμαστε ξεκάθαροι: Πρέπει με κάθε τρόπο να ξεπλυθεί η χώρα από τη σύγχρονη κόπρο του Αυγεία. Από ολόκληρο τον συρφετό πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων, που ρήμαξαν για δεκαετίες αυτήν την έρμη τη χώρα και την οδήγησαν στη χρεοκοπία.
Πρέπει εμείς οι ίδιοι, εμείς η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού, να πάρουμε τη χώρα στα χέρια μας. Πρέπει να πιστέψουμε επιτέλους ότι αυτός ο ευλογημένος τόπος μας ανήκει. Οχι στα λόγια, αλλά στην πράξη. Και μας ανήκει όχι για να τον πουλήσουμε σε τιμή ευκαιρίας, αλλά για να εξασφαλίσουμε το μέλλον μας και το μέλλον των γενιών που έρχονται.
Κι όταν γίνει αυτό ακόμη κι ο πιο φοβισμένος Ελληνας σήμερα θα ανακαλύψει με έκπληξη πόσο γρήγορα ανατάσσεται αυτή η χώρα, πόσο γρήγορα μπορεί να δει γνήσια βελτίωση στην ίδια την ζωή του και τις προοπτικές του.
