Αντιστρέφοντας λοιπόν αυτή τους την διατύπωσή, προκύπτει ένα πολύ απλό ερώτημα:
Αφού είναι έτσι, Αν άραγε δεν παραμέναμε στην ευρωζώνη, μήπως δεν θα χρειαζόταν καν να παίρναμε μέτρα;Εδώ έρχεται όμως να απαντήσει σε χρόνο μηδέν σχεδόν σύσσωμο το πολιτικό-πωλητικό σύστημα καθώς και το σύνολο της πολύ αντικειμενικής και ανεξάρτητης δημοσιογραφίας που έχουμε στην Ελλάδα, ότι η αποχώρηση από την ευρωζώνη ισοδυναμεί με καταστροφή μεγέθους μεγαλύτερου της καταστροφής που προκάλεσε η έκρηξη της πυρηνικής βόμβας στη Χιροσίμα, και φυσικά μεγαλύτερη από την Μικρασιατική καταστροφής. Ξαφνικά, δεν θα έχουμε να φάμε, δεν θα γίνονται εισαγωγές, δεν θα έχουμε ρεύμα, τηλέφωνα και καύσιμα και γενικά θα συμβεί καταστροφή σαν αυτή που εξαφάνισε τους δεινόσαυρους πριν από εκατομμύρια χρόνια.
Ας τα δούμε λίγο:
1) «Δεν θα έχουμε να φάμε»: Περιέργως, η Νέα Ζηλανδία είναι μία χώρα που δεν ανήκει στο ευρώ και παρόλα αυτά …έχουν να φάνε. Η Ελλάδα διαθέτει τα πάντα. Ακόμα και με αυτή την ισοπεδωμένη αγροτική παραγωγή, δεν υπάρχει τίποτα που να μας λείπει. Αρκεί να επισκεφθεί κάποιος τις λαϊκές αγορές που είναι κάθε μέρα γεμάτες με ελληνικά προϊόντα και προς το τέλος περισσεύουν τόσα πολλά που τα πουλάνε σε τιμή όσο-όσο. Επιπλέον, με τόσα σιτηρά που έχουμε είναι μεγάλη αμαρτία να λέει κανείς ότι στην Ελλάδα δεν θα έχουμε ψωμί να φάμε. Το Σύστημα όμως πρέπει να μας το θέσει έτσι, διότι πώς αλλιώς θα έρχονται οι κατεψυγμένες ζύμες από το εξωτερικό; Το ότι «δεν έχουμε επάρκεια σε διατροφικά προϊόντα» είναι μία προπαγάνδα ακριβώς ώστε να δικαιολογούνται οι εισαγωγές προϊόντων που υπάρχουν εδώ σε αφθονία, να επωφελούνται έτσι και οι ημέτεροι εισαγωγείς, και να πειθαναγκάζεται φυσικά ο κόσμος να αποδέχεται τα πάντα ώστε να μείνουμε στο ευρώ. πάσῃ θυσίᾳ.
2) «Δεν θα γίνονται εισαγωγές»: Εισαγωγές προϊόντων κάνουν και χώρες που δεν έχουν ως νόμισμά τους το ευρώ. Ναι, ναι, μοιάζει απίστευτο, κι όμως είναι αληθινό. Μα είναι αστείο να λέμε ότι αν φύγουμε από το ευρώ θα σταματήσουν οι εισαγωγές προϊόντων. Στο κάτω-κάτω, πριν από 13 χρόνια, δεν διαθέταμε ευρώ.Το ξεχάσαμε αυτό; Πώς μπορούσαμε λοιπόν και κάναμε τότε εισαγωγές; Πώς δηλαδή το εννοεί ο τρομοδημοσιογραφικός κόσμος το ότι δεν θα γίνονται εισαγωγές; Ότι θα μας τιμωρήσει η Ευρωπαϊκή Ένωση για την αποχώρησή μας;
Και πώς θα το κάνει όταν ακόμα και με το δικό της καθεστώς εμπορικών συναλλαγών το εμπόριο γίνονται κυρίως δια της μεσολάβησης ιδιωτών; Π.χ. ο εξαγωγέας Α στην Γαλλία, υπογράφει μία σύμβαση με τον εισαγωγέα Β στην Ελλάδα και έτσι γίνονται εισαγωγές. Για να το σταματήσει αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να επιβάλει στον εαυτό της κομμουνιστικό καθεστώς όπου όλες τις εμπορικές συναλλαγές τις κάνει το κράτος. Θα το κάνει; Μακάρι! Να διαλυθεί έτσι και μια ώρα αρχύτερα.
Αν τώρα οι εξαγωγείς που βρίσκονται σε άλλη χώρα της ΕΕ θέλουν να πληρωθούν ντε και καλά σε ευρώ τότε …θα πληρωθούν σε ευρώ! Έχουμε και ευρώ. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση ανακοινώσει την έξοδό μας από το ευρώ, τότε τα ρευστά διαθέσιμα που έχουμε εδώ και που είναι ύψους πολλών δεκάδων δισεκατομμυρίων ευρώ, θα χρησιμοποιούνται για τις εξωτερικές μας συναλλαγές μέχρι το δικό μας νόμισμα να αποκτήσει μία σχετικά σταθερή ισοτιμία με τα άλλα ξένα νομίσματα (το ευρώ θα είναι ένα από αυτά τα ξένα νομίσματα, συνάλλαγμα δηλαδή και όχι νόμισμά μας). Προκειμένου να επιβεβαιώσει κάποιος τον ισχυρισμό περί διαθεσιμότητας των τόσων δεκάδων δις€ από τις τράπεζες, δεν έχει παρά να επισκεφθεί την ιστοσελίδα της Τράπεζας της Ελλάδος και να πλοηγηθεί ως εξής: Εκδόσεις και μελέτες -> Οικονομικές καταστάσεις και επιλέγοντας μήνα/έτος, να δει τον αριθμό που αναγράφεται δίπλα στο «Τραπεζογραμμάτια σε κυκλοφορία» (http://www.bankofgreece.gr/Pages/el/Publications/FinStatements.aspx?Filter_By=9)
Τώρα, αυτά που ακούγονται ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα ακυρώσει τα χαρτονομίσματα που έχουμε είναι σενάριο κωμωδίας επιστημονικής φαντασίας. Πώς δηλαδή θα το κάνει; Πώς θα αναγνωρίζει αν π.χ. το τάδε 50άρικο προέρχεται από την Ελλάδα; Για 25 δισεκατομμύρια ευρώ, θα ξανατυπώσει όλα της τα χαρτονομίσματα; Και πότε ακριβώς θα ανακοινώσει ότι υπάρχοντα είναι όλα άκυρα; Και τι θα γίνει με τα χαρτονομίσματα ευρώ που κυκλοφορούν εκτός των χωρών της ευρωζώνης; Και πόσο θα χρειαστεί για αυτό; Κάτω από 6 μήνες; Διότι θα πρέπει το νέο χαρτονόμισμα να σχεδιαστεί στην παραμικρή του λεπτομέρεια και να κατασκευαστεί κατόπιν το καλούπι, κάτι που είναι μία πολύμηνη διαδικασία.
Τώρα, για το ότι δεν θα έχουμε τον πρώτο καιρό χειροπιαστό χαρτονόμισμα του νέου μας εθνικού νομίσματος, αυτό δεν είναι κάτι που θα πρέπει να μας ανησυχεί ιδιαίτερα, διότι ειδικά από τον πρώτο καιρό που η καλή μας παραμονή στην Ευρωζώνη, απαίτησε εδώ να επιβληθούν capital controls, έχουμε ήδη εξασκηθεί στο να ψωνίζουμε με τις χρεωστικές μας κάρτες. Τα δε μηχανήματα σύνδεσης με το σύστημα της τράπεζας, διαφημίζονται στην τηλεόραση και μπορεί και το περίπτερο της γειτονιάς ακόμα, να προμηθευτεί ένα τέτοιο μηχάνημα με μικρό κόστος. Συνέβη λοιπόν κάτι φοβερό; Τίποτα! Αυτό μπορεί να συμβεί και με το εθνικό νόμισμα, όπου το ποσό που είχε ο καθένας στον λογαριασμό του σε ευρώ μετατρέπεται απ ευθείας στο νέο νόμισμα και κάνουμε τα ψώνια μας έτσι. Όσο προχωράει η διαδικασία εκτύπωσης χαρτονομίσματος, τόσο τα ΑΤΜ θα βγάζουν σιγά-σιγά και χειροπιαστό χαρτονόμισμα.
Ο άλλος μύθος λέει ότι μόλις φύγουμε από το Ευρώ θα μας την «πέσουν» οι τούρκοι. Τώρα δηλαδή τι ακριβώς συμβαίνει; Φοβούνται οι τούρκοι ότι έτσι και κάνουν «ντού» θα έρθουν ευθύς αμέσως οι ευρωπαϊκές στρατιωτικές δυνάμεις να τους κατατροπώσουν; Ή ότι αν συμβεί αυτό θα κάνει μια δήλωση ο Ντάισελμπλουμ και θα τους κάνει έτσι «ντά»; Και από πότε οι ευρωπαίοι ενδιαφέρονται για τα εθνικά μας θέματα; Συνήθως, είτε παίρνουν θέση ανοιχτά εναντίον μας, είτε σφυρίζουν αδιάφορα. Για παράδειγμα, οι πολύ καλοί αυτοί μας φίλοι εκεί στην Ευρώπη, τα Σκόπια «Ματσεντόνιεν» τα ανεβάζουν, «Ματσεντόνιεν» τα κατεβάζουν. Και πού είναι αλήθεια οι καταγγελίες των Ευρωπαίων φίλων μας για τα τουρκικά πολεμικά καράβια που έρχονται μέχρι το Σούνιο και για τις συνεχείς αεροπορικές παραβάσεις του εναερίου μας χώρου; Και για να πάμε λίγο παλαιότερα, πού βρίσκονταν οι ευρωπαίοι του κοινού μας ευρωπαϊκού σπιτιού όταν το 1997 έγινε το επεισόδιο με τα Ίμια; Πουθενά. Τσιμουδιά.
Ίσα-ίσα, που όσο παραμένουμε στην ευρωζώνη, τα μέτρα που απαιτούνται για την συνέχιση της παραμονής μας σε αυτήν, περιλαμβάνουν περικοπές σε αμυντικές δαπάνες, κλείσιμο της πολεμικής μας βιομηχανίας και μείωση του προσωπικού των ενόπλων δυνάμεων.
Τα πράματα λοιπόν θέλουν μεν έναν σχεδιασμό προκειμένου να φύγει κάποιος από το ευρώ και να μεταβεί στο δικό του νόμισμα, όμως μία τέτοια μετάβαση είναι δυνατή, χωρίς μάλιστα όλα αυτά τα φοβερά και τραγικά που μας λένε ότι θα συμβούν.
Άλλωστε, όλα αυτά που μας λένε ότι θα πάθουμε έτσι και φύγουμε από το ευρώ, τα παθαίνουμε τώρα, εντός ευρώ. Ποιός φοβάται λοιπόν ακόμα την τρομοκρατία της κυβέρνησης και των συστημικών δημοσιογράφων;
http://porofaraggo.blogspot.gr/
