Το μέγιστο που θα μπορούσε να πετύχει ο πρωθυπουργός είναι πράγματα εντελώς ασήμαντα από τη σκοπιά της διεθνούς πολιτικής
Ποτέ δεν έχει ξαναγίνει αυτό που γίνεται με την επίσημη επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στη Μόσχα, όπου σήμερα το μεσημέρι θα συναντηθεί με τον Ρώσο πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν. Τέτοια χολή με δηλώσεις Γερμανών πολιτικών ανώτατης στάθμης εναντίον της χώρας μας, τέτοιο ανθελληνικό μίσος σε πολιτικά ηλίθια κείμενα κορυφαίων εφημερίδων της Ευρώπης και των ΗΠΑ δεν θυμόμαστε ποτέ! Γράφαμε χθες για το θέμα αυτό, αλλά και χθες συνεχίστηκε η ίδια ιστορία.
Πάλι θέμα στην πρώτη σελίδα της γερμανικής "Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε" για την Ελλάδα, όπως και στην πρώτη σελίδα του οικονομικού της τμήματος, συνοδευόμενο και από χωριστό σχόλιο. Πάλι θέμα στη δεύτερη σελίδα των "Φαϊνάνσιαλ Τάιμς" του Λονδίνου, αλλά και κύριο άρθρο της ίδιας αγγλικής εφημερίδας. Χθες μάλιστα μπήκαν στο παιχνίδι και οι "Τάιμς της Νέας Υόρκης" με τρία (!) άρθρα τους. Και μόνο οι τίτλοι των άρθρων αυτών αποκαλύπτουν το περιεχόμενό τους! "Οι αγορές φοβούνται πάλι χρεοκοπία της Ελλάδας", "Η Ελλάδα πρέπει να προχωρήσει τις συνομιλίες - και γρήγορα", "Με μετρητά και γοητεία ο Πούτιν έχει στόχο τις κυρώσεις - Ο Ρώσος πρόεδρος στοχεύει τους πιο αδύναμους κρίκους της ΕΕ για να σπάσει την ενότητά της στο θέμα της Ουκρανίας"! Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το θέμα της Ουκρανίας είναι το κορυφαίο θέμα της παγκόσμιας πολιτικής σήμερα.
Οι Αμερικανοί, έχοντας τον άνθρωπό τους πρωθυπουργό στο Κίεβο, προβαίνουν σε διαρκείς προκλήσεις μέσω των οποίων υποχρεώνουν τη Γερμανία και την ΕΕ να συμπαρατάσσεται μαζί τους. Ο Πούτιν, ο οποίος δεν μπορεί βέβαια να αφήσει 8 εκατομμύρια Ρώσους της Ουκρανίας στα νύχια των Ουκρανών φασιστών, είναι έτοιμος να καλοδεχτεί οποιονδήποτε Ευρωπαίο πρωθυπουργό διαφοροποιείται από τη γραμμή των κυρώσεων της ΕΕ εναντίον της Ρωσίας, έστω και φραστικά, παρόλο που τελικά υποχρεώνεται να τις ψηφίζει και να τις εφαρμόζει απρόθυμα.
Τέσσερις μέχρι στιγμής χώρες της ΕΕ, όλες ασήμαντες πολιτικά, έχουν κυβερνήσεις που δεν θέλουν τις ευρωπαϊκές αντιρωσικές κυρώσεις. Πρόκειται για την Ελλάδα, την Κύπρο, την Ουγγαρία και προσφάτως και την Τσεχία. Οι χώρες αυτές δεν τολμούν φυσικά να προβάλουν βέτο στην ανανέωση των κυρώσεων, αλλά οι πρωθυπουργοί τους επισκέπτονται τη ρωσική πρωτεύουσα. Χώρες αυτής της πολιτικής εμβέλειας είναι αδύνατον να σπάσουν το εμπάργκο της ΕΕ εναντίον της Ρωσίας. Μόνο χώρες του μεγέθους της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Γαλλίας ή της Ιταλίας θα μπορούσαν να το κάνουν.
Τέσσερις μέχρι στιγμής χώρες της ΕΕ, όλες ασήμαντες πολιτικά, έχουν κυβερνήσεις που δεν θέλουν τις ευρωπαϊκές αντιρωσικές κυρώσεις. Πρόκειται για την Ελλάδα, την Κύπρο, την Ουγγαρία και προσφάτως και την Τσεχία. Οι χώρες αυτές δεν τολμούν φυσικά να προβάλουν βέτο στην ανανέωση των κυρώσεων, αλλά οι πρωθυπουργοί τους επισκέπτονται τη ρωσική πρωτεύουσα. Χώρες αυτής της πολιτικής εμβέλειας είναι αδύνατον να σπάσουν το εμπάργκο της ΕΕ εναντίον της Ρωσίας. Μόνο χώρες του μεγέθους της Γερμανίας, της Αγγλίας, της Γαλλίας ή της Ιταλίας θα μπορούσαν να το κάνουν.
Καμία άλλη - ούτε η Ισπανία ή η Πολωνία, για να εξηγούμαστε. Κανένας κίνδυνος λοιπόν δεν υπάρχει η επίσκεψη Τσίπρα στη Μόσχα να... σπάσει το μέτωπο των αντιρωσικών κυρώσεων της ΕΕ. Το μέγιστο που θα μπορούσε να αποσπάσει από τον Πούτιν ο Ελληνας πρωθυπουργός θα ήταν να χαλαρώσει, για παράδειγμα, ή και να αρθεί τελείως το ρωσικό εμπάργκο, απαντητικό στις κυρώσεις, στα αγροτικά προϊόντα που προέρχονται από την ΕΕ - στην περίπτωσή μας δηλαδή να αρχίσουν και πάλι οι εξαγωγές ελληνικών αγροτικών προϊόντων στη Ρωσία.
Θα μπορούσε επίσης να μειώσει ο Πούτιν την τιμή του ρωσικού φυσικού αερίου που αγοράζει η Ελλάδα από τη Ρωσία. Επιπλέον, θα μπορούσαν οι Ρώσοι όχι φυσικά να χορηγήσουν διακρατικά δάνεια στη χώρα μας, αλλά να αγοράσουν συμβολικά 2-3 δισεκατομμύρια ελληνικά κρατικά ομόλογα ή έντοκα γραμμάτια, διευκολύνοντας την κυβέρνηση Τσίπρα στην εξεύρεση άκρως αναγκαίας ρευστότητας. Τα προαναφερθέντα σίγουρα συνιστούν βοήθεια για την Ελλάδα. Είναι όμως εντελώς ασήμαντα από πλευράς διεθνούς πολιτικής και οικονομίας ως απόλυτα μεγέθη. Κυριολεκτικά μηδαμινά ως απόλυτα νούμερα. Αυτό όμως δεν εκμηδενίζει και τη σημασία του παραδείγματος.
Αν οι Ελληνες αγρότες ξαναρχίσουν τις εξαγωγές των προϊόντων τους στη Ρωσία, καθόλου ασήμαντη δεν θα είναι η πίεση που οι π.χ. Ιταλοί ή Ισπανοί αγρότες θα ασκούν στις κυβερνήσεις τους προκειμένου να εναρμονίσουν και αυτές τη γραμμή τους με εκείνη του Αλέξη Τσίπρα απέναντι στις αντιρωσικές κυρώσεις της ΕΕ, προκειμένου να ξαναρχίσουν και οι γαλλικές, ιταλικές, ισπανικές εξαγωγές αγροτικών προϊόντων προς τη ρωσική αγορά.
Θα μπορούσε επίσης να μειώσει ο Πούτιν την τιμή του ρωσικού φυσικού αερίου που αγοράζει η Ελλάδα από τη Ρωσία. Επιπλέον, θα μπορούσαν οι Ρώσοι όχι φυσικά να χορηγήσουν διακρατικά δάνεια στη χώρα μας, αλλά να αγοράσουν συμβολικά 2-3 δισεκατομμύρια ελληνικά κρατικά ομόλογα ή έντοκα γραμμάτια, διευκολύνοντας την κυβέρνηση Τσίπρα στην εξεύρεση άκρως αναγκαίας ρευστότητας. Τα προαναφερθέντα σίγουρα συνιστούν βοήθεια για την Ελλάδα. Είναι όμως εντελώς ασήμαντα από πλευράς διεθνούς πολιτικής και οικονομίας ως απόλυτα μεγέθη. Κυριολεκτικά μηδαμινά ως απόλυτα νούμερα. Αυτό όμως δεν εκμηδενίζει και τη σημασία του παραδείγματος.
Αν οι Ελληνες αγρότες ξαναρχίσουν τις εξαγωγές των προϊόντων τους στη Ρωσία, καθόλου ασήμαντη δεν θα είναι η πίεση που οι π.χ. Ιταλοί ή Ισπανοί αγρότες θα ασκούν στις κυβερνήσεις τους προκειμένου να εναρμονίσουν και αυτές τη γραμμή τους με εκείνη του Αλέξη Τσίπρα απέναντι στις αντιρωσικές κυρώσεις της ΕΕ, προκειμένου να ξαναρχίσουν και οι γαλλικές, ιταλικές, ισπανικές εξαγωγές αγροτικών προϊόντων προς τη ρωσική αγορά.
Ολο και κάτι θα φέρει από τη Μόσχα, ελπίζουμε, ο πρωθυπουργός. Ανάσα θα είναι, ευπρόσδεκτη για την οικονομία μας που ασφυκτιά. Καμία απολύτως ανατροπή όμως ευρωπαϊκών πολιτικών δεν μπορεί να κάνει η Ελλάδα - και βεβαίως τα περί... συμμαχίας της Ελλάδας με τη Ρωσία με ταυτόχρονη εγκατάλειψη της Ευρωζώνης, όχι της ΕΕ, μόνο ως προπαγανδιστικές μπούρδες μπορούν να χαρακτηριστούν.
