Ψήφισμα στήριξης της Ελλάδας και του ΣΥΡΙΖΑ από το FGTB, το μεγαλύτερο βελγικό συνδικάτο
Η νέα ελληνική κυβέρνηση αντιπροσωπεύει μια ευκαιρία για ολόκληρη την Ευρώπη. Μια αποτυχία του ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν ένα πολύ κακό μήνυμα για όλους εκείνους που πιστεύουν στις θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αξίες του σεβασμού της δημοκρατίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ανοχής. Θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για όσους αναζητούν σήμερα στην Ελλάδα αλλά και αλλού στην Ευρώπη, λύσεις όπως η απόρριψη των άλλων, η ξενοφοβία και ο ρατσισμός.
Ο ελληνικός λαός απέρριψε τον κλοιό που του είχαν επιβάλει οι ευρωπαίοι και οι διεθνείς τεχνοκράτες της Τρόικας. Η Ελλάδα είναι η απτή απόδειξη ότι οι πολιτικές λιτότητας και αβεβαιότητας δεν λειτουργούν. Έξι χρόνια δημοσιονομικών περικοπών άνευ προηγουμένου, αποεπενδύσεων στον δημόσιο τομέα και μισθολογικών μειώσεων οδήγησαν τη χώρα σε οικονομικό και κοινωνικό χάος: μείωση του 25% της οικονομίας, εκτίναξη της φτώχειας και των ανισοτήτων, ποσοστό ανεργίας 26%, πλήττοντας περισσότερο τους νέους, στους οποίους πάνω από ένας στους δύο έμεινε χωρίς εργασία, καταστροφή των δημόσιων υπηρεσιών και του συστήματος υγείας.
Πρέπει να αλλάξουμε πορεία. Η συνέχιση της ίδιας πολιτικής θα οδηγούσε σε μεγαλύτερη ανισότητα και ανεργία στην Ελλάδα, αλλά και αλλού στην Ευρώπη. Πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα στην απασχόληση, στην ανάπτυξη, στις δημόσιες επενδύσεις και στις πολιτικές αναδιανομής.
Φυσικά, η Ελλάδα έχει τις ιδιαιτερότητές της και η νέα κυβέρνηση οφείλει να αντιμετωπίσει τα ενδημικά δεινά της ελληνικής κοινωνίας, όπως η διαφθορά ή οι απαράδεκτες αδικίες του φορολογικού της συστήματος. Η Ελλάδα όμως έχει και το δικαίωμα να θέλει να επαναδιαπραγματευθεί το χρέος της. Και αυτό είναι μια ευκαιρία για την Ευρώπη. Η ιστορία έχει δείξει ότι παρόμοιες ενέργειες είναι εφικτές και επωφελείς για όλους. Αρκεί να θυμηθούμε την αναδιάρθρωση του χρέους της Γερμανίας μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Η ιδέα ήταν απλή. Για να αποφευχθούν τα λάθη του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Σύμμαχοι συμφώνησαν ότι η Γερμανία έπρεπε πρώτα να μπει σε πορεία ανάπτυξης, για να μπορέσει στη συνέχεια να πληρώσει τα χρέη της. Με το σχέδιο αναδιάρθρωσης, διεγράφη το 50% του χρέους της και το υπόλοιπο κανονίστηκε να αποπληρωθεί σε περισσότερα από 50 χρόνια με την προϋπόθεση της ύπαρξης ενός εμπορικού πλεονάσματος.
Μια τέτοια στρατηγική συνεργασίας θα μπορούσε να είχε καταστεί τόσο παράλογη μετά από 60 χρόνια; Αυτό που ήταν εφικτό για την Γερμανία στο παρελθόν και της επέτρεψε να ανακάμψει οικονομικά και κοινωνικά, δεν είναι εφικτό σήμερα για άλλες χώρες;
Πηγή: fgtb.be
http://left.gr/
